Reisverslag Wereldjongerendagen Sydney

Ik ben inmiddels al weer bijna een week thuis, maar het laatste artikel komt nog van de dag van de afsluitende viering. Tijd dus om de het allemaal nog even af te ronden met een verslag over de rest van de dagen.

Donderdag zijn we net als woensdag weer begonnen met catechese. Het onderwerp was deze keer ‘hoop’ en de presentatie werd gegeven door Mgr. van den Hende. Verder was er ook weer een mis. Zodra de mis was afgelopen was er nog even tijd om te eten, maar toen was het wel tijd om de stad in te gaan. De paus zou namelijk die middag aankomen. De Nederlandse groep had erg mooie plaatsen, het vak wat het dichtst bij de aanlegplaats van de paus lag. En nadat de paus was ingestapt kwam hij in de pausmobiel nog op 2 meter afstand langs ons rijden. Hoewel dit van te voren niet heel speciaal leek, bleek dit toch wel erg mooi te zijn, zoveel mensen die hem even willen zien en de emoties die daarna loskomen. Na de aankomst was er nog een kleine mis met de paus, het probleem was hier alleen dat er niets van te verstaan was omdat er erg veel doorheen werd gepraat. Daarom maar voor het einde met een groepje weggegaan om wat eten te halen en wat in Sydney rond te lopen.

Vrijdag begon de dag voor het laatst nog een keer met catechese. Deze keer gaf Mgr. de Jong de presentatie over het geloof. In de middag zijn we met een groep de stad weer in geweest, hier zijn we in de Sydney Tower geweest om vanaf een hoogte van 200 meter over de stad uit te kijken. Het uitzicht vanaf hier is erg mooi, en bijna elk punt van de stad was wel te zien. Omdat het bovenin de toren erg druk was duurde het wel even tot we weer naar beneden konden, en daardoor was het zodra we beneden waren al weer tijd om wat te gaan eten. Deze keer kangoeroe biefstuk, dit lijkt een beetje op normale biefstuk, maar is een stuk zachter, erg lekker.

Zaterdag was een belangrijke dag voor de WJD, het was de dag om naar Randwick Racecours te lopen. Een wandeling van ongeveer 12km. Hiervoor was de weg volledig afgesloten voor verkeer, en dan is het toch wel speciaal om over de harbour bridge te lopen, een brug die normaal vol is met auto’s, en het hele wegdek met z’n allen in beslag te nemen. Tijdens de wandeling is er veel gepraat en gezongen, wat de afstand toch wel een stuk korter doet lijken, voor mijn gevoel waren we er zo. Eenmaal aangekomen hebben we matjes uitgerold en zijn gaan uitrusten van de wandeling. Waarna er in de avond nog een avondwake was, hierbij kreeg iedereen kaarsen uitgedeeld wat een erg mooi effect gaf. Hierna hebben we nog wat zitten praten en dansen bij de optredens die er waren. Bij het praten kwamen er ook nog mensen uit Australië en Canada bijzitten en hier hebben we ook interessante gesprekken mee gehad.

Toen ik de volgende dag weer wakker werd was de zon al op, dat scheelde al flink in de temperatuur al was het nog steeds wel redelijk koud. Ik ben toen maar begonnen met m’n spullen inpakken omdat die toch niet meer nodig waren. En zodra dat gebeurd was, was het al niet echt koud meer. Ook begon de eindmis toen bijna, dus tijd om naar de rand van het veld te lopen. Hier bleek de paus alweer vlak langs te rijden, foto’s zijn helaas mislukt maar het blijft toch een mooie ervaring. De viering was erg mooi, gewoon omdat er zoveel mensen meedoen en meezingen. Aan het eind werd bekend gemaakt dat de volgende WJD over 3 jaar in Madrid zal zijn, dit gerucht ging al een tijdje rond. Verder zijn we terug gelopen en hebben we verder weinig meer gedaan behalve uitrusten, het waren 2 vermoeiende dagen geweest.

Maandag zijn we nog met een groepje van 4 naar de dierentuin geweest, hier gingen we naar toe met de pont wat op zich al een leuke manier van reizen is, want dan is alles toch weer van een ander punt te zien en heb je ook een goed overzicht van de skyline van Sydney. In de dierentuin zijn er dingen die veel op Blijdorp lijken, zoals het Oceanium, maar er zijn ook dingen die totaal anders zijn. Zo is er erg veel aandacht besteed aan kangoeroe’s en koala’s. Bij de kangoeroe’s loop je zelfs door het verblijf heen waardoor ze ook naar je toe kunnen komen. Deze nacht sliepen we in het Olympisch Stadion in een grote zaal, jammergenoeg heb ik geen tijd meer gehad om in het olympisch zwembad te zwemmen want dat scheen erg mooi te zijn.

Dinsdag zijn we nog naar de Blue Mountains geweest, een erg mooi natuurgebied wat ook redelijk vochtig is, zo zijn er aardig wat watervallen, maar ook de lucht is doordat de bomen al het zonlicht tegenhouden. Het uitzicht als je soms naar beneden kijkt is ook erg mooi, doordat je eigenlijk alleen maar rotsen en planten ziet.

Woensdag was een grote reisdag, we moesten om half 6 al opstaan omdat de bussen om half 7 al moesten vertrekken. Uiteraard duurde dit wat langer, maar rond kwart over 7 waren we wel onderweg. De reis zelf was 950km, van Sydney naar Ballarat. Toen we aankwamen was het inmiddels al 9 uur ‘s avonds, terwijl in de planning stond 7 uur, en de gastouders hadden al die tijd staan wachten, maar dit was totaal geen probleem. Ik zat samen met Ruud Vink bij Reiny en Cheryl, Reiny komt uit Nederland maar woont inmiddels al 56 jaar in Ballarat, maar toch kende hij nog wel wat nederlandse woorden.

Donderdag zijn we met de groep naar Souvereign Hill geweest, dit is een soort van openlucht museum waar een tijdverschil van 10 jaar (1850 tot 1860) wordt uitgebeeld door voorin het park oud te beginnen en verder naar achteren het steeds ouder te maken. Het draait dan vooral om het goud delven, maar ook dingen als scholen, kerken en entertainment als een bowlingbaan zijn te zien. In de middag kregen we nog een toespraak van de burgemeester van Ballarat en daarna was er nog een mis in de kathedraal van Ballarat.

Vrijdag zijn we naar Melbourne geweest, deze stad lijkt qua bouwstijl op Rotterdam. Doordat het een aardig eind rijden was hebben we maar weinig tijd gehad om in de stad rond te lopen, na een goede lunch zijn we gaan kijken in de kathedraal en toen was het alweer tijd om terug te gaan. ‘s avonds kregen we nog een dinner aangeboden van de universiteit van Ballarat, dit was erg lekker, en ook gezellig.

Zaterdag hebben we over de Great Ocean Road gereden, hier kom je langs plaatsen als the twelve apostles, dit zijn erg mooi gevormde rotsen in de oceaan. De volgende stop was Apollo Bay, hier zou een mis zijn, maar deze ging op het laatste moment niet door, daardoor hebben we even door het stadje gelopen, maar hier was ook niet veel te beleven.

Zondag was een dag om met het gastgezin door te brengen, wij waren uitgenodigd om bij Carmen en Yulis in het gastgezin langs te komen waar we langs zijn geweest op een kangoeroe boerderij, en hebben gebarbecued.

Maandag was het al weer tijd om de gastgezinnen gedag te zeggen. We zijn nog naar het wild-life park geweest, een soort kleine dierentuin. Hier waren we redelijk snel uitgekeken waardoor we nog even in het centrum van Ballarat zijn gaan rondlopen. En toen was het jammer genoeg alweer tijd om te vertrekken uit Australië, eerst een busreis van 12 uur terug naar Sydney en daarna nog 24 uur in een vliegtuig.

Het is een erg mooie tijd geweest die ik zeker niet had willen missen. En ik hoop er in Madrid weer bij te zijn.

Het gaat snel allemaal, het officiële programma is net afgelopen. Het was wel erg mooi, hier nog even een verslagje van de afgelopen dagen.

Maandag zijn we met de bus naar Sydney gereden, mooie reis waar we veel open vlaktes hebben gezien. Na 2 uur in de bus te hebben gezeten waren we in een voorstad in Sydney om over te stappen op andere bussen welke speciale licenties hebben om de stad in te rijden, dit duurde alleen redelijk lang waardoor we nog even tijd hadden om wat te eten. Verder niet veel meer gedaan, ‘s avonds was er een barbeque georganiseerd door de parochie/school waar we slapen.

Dinsdag was de grote openingsviering, de eerste keer dat bijna alle jongeren bij elkaar kwamen. Maar eerst zijn we nog even de stad door gaan lopen, erg groot als je er voor de eerste keer komt. Zoals bij de fotopost te zien is zijn we naar het opera gebouw geweest en daarna nog een deel van de botanische tuinen, er zijn daar erg veel mooie tropische planten.

Woensdag hebben we de eerste keer Nederlandse catachese gehad, het begon met een man die kwam optreden. Dit was elke dag zo, goede tijd om wakker te worden en een beetje te dansen. Hierna was er uitleg over een onderwerp waarna we er nog even over gingen praten. Dan nog een mooie mis welke gedaan werd door een van de drie bisschoppen. In de middag zijn we nog even de stad in gelopen, en hebben de rest van de botanische tuinen bekeken. Voor de rest nog even wat spullen gekocht en goed gegeten, het WJD eten is niet super dus meestal eten we ergens anders.

Ik moet nu alweer stoppen, dus de rest van de dagen komen volgende keer.

Deze keer weinig tijd, maar een paar foto’s uploaden kan wel even.

Een kangaroe

De barbecue bij het gastgezin

De openingsviering

Het Opera House

En om gelijk nog maar wat vragen te beantwoorden, in Sydney is het heerlijk, er valt veel te zien, en het weer is prachtig. We lopen hier meestal in t-shirts en ‘s avonds als het wat kouder wordt moeten de truien wel tevoorschijn komen, maar jassen zijn nog niet nodig geweest.

We zitten in een Nederlandse groep, maar op straat spreekt iedereen elkaar aan en dan kom je toch nog genoeg nationaliteiten tegen.

Na een paar dagen kou wordt het nu wat warmer, de zon schijnt meer en dat is erg lekker. Gisteren hebben we in Canberra zelfs nog even zonder jas in het gras gelegen.

Maar nu even wat er nog gebeurd is in de afgelopen dagen. Vrijdag zijn we naar een bierbrouwerij geweest, hier stonden wat apparaten die te maken hebben met bierbrouwen, maar dingen als een ketel miste daar dan weer. Er werd hier ook geen bier meer gebrouwen, en het was eigenlijk niet veel meer dan een museum. Hierna zijn we nog naar een betonnen schaap gelopen, een lange wandeling die eigenlijk leuker was dan het schaap zelf.

Zaterdag was het tijd voor een reis naar Canberra, hier was een jongerenfestival, maar omdat Canberra toch de hoofdstad is van Australië wilden we dit toch liever zien, in Sydney zijn nog veel grotere festiviteiten en daar hebben we meer tijd om ook nog rond te kijken. Zo hebben we dus een groepje gevormd waarmee we de stad in zijn gelopen om daar wat rond te kijken, we wilden eerst naar Capitol Hill, waar het gebouw van Justitie staat, en daarna nog even de stad in om wat te gaan eten. Deze wandeling duurde echter zo lang dat er om nog wat te eten geen tijd meer was, want de bus kwam ons al weer ophalen. We hebben nog wel even een kwartier de tijd genomen om even in de zon te liggen op het grasveld daar en dat was toch ook wel weer lekker na een paar dagen veel kou. Eenmaal terug in Goulburn zijn we teruggegaan naar het gastgezin waar we nog een film hebben gekeken en daarna zijn gaan slapen.

Vandaag stond er niet veel op het programma, we begonnen met een kerkdienst (deze keer in een echte kathedraal) en deze was weer erg mooi, dit was de normale wekelijkse kerkdienst maar wel op de WJD manier. Alleen zaten er deze keer ook veel gastouders bij. Na de kerk zijn we met het gastgezin wat rond gaan rijden op zoek naar kangaroes, we hebben uiteindelijk na ongeveer 100km, dat vinden ze hier een kippeneindje, een groep gevonden. Hier hebben we wat foto’s gemaakt en zijn weer teruggereden, maar als je zo in de auto zit zie je wel dat Australie toch wel erg mooi is. Zoveel open vlaktes waar gewoon nergens een huis staat, en dorpen waar overal verschillende huizen staan die meestal maar 1 verdieping hebben. En elk dorp heeft meerdere cafés, zo wonen hier in Goulburn 20.000 man en hebben ze 105 cafés.

Dit is het weer voor vandaag, morgen op weg naar Sydney waar ik de komende week nog zal blijven, zal wel afzien worden zonder gastgezin, in grootte groepen in een school slapen. Maar dat het het waard is, is wel zeker.

Dinsdag zijn we naar een erg lange vliegreis in Sydney aangekomen. Aan boord weinig geslapen, was te veel herrie, maar wel lekker films gekeken. Toen we aankwamen zijn we gelijk met de bus naar Goulburn gegaan, nog eens 2 uur zitten, welke ik overigens niet wakker heb volgehouden. Toen we aankwamen was het inmiddels 11 uur ‘s avonds en hebben we geslapen in een erg koude gymzaal, ‘s nachts schijnt de thermometer -1 te hebben gehaald. Ook overdag is het hier erg koud, ongeveer tot 7 graden.

De volgende dag zijn we met de bus van de slaapplaats naar het centrum gebracht, hier zat  alleen een probleem, de bus stond namelijk aan de verkeerde kant van de gymzaal waardoor we erg lang hebben moeten wachten, en aangezien iedereen honger had was het erg handig dat ik nog 2 pakken sultana in mijn tas had zitten. Uiteindelijk zijn we naar de registratie gegaan waar we het gastgezin hebben ontmoet en hebben we daar wat gegeten. Het gastgezin bleek eigenlijk 1 man, zijn vriendin is op dit moment op bezoek maar woont thuis. Hij is erg gastvrij, en we hoeven maar te bellen en hij komt ons al ophalen vanuit de centrale plaats. Hierna zijn we nog naar zijn kunst gallerij gegaan waar hij schilderijen en glazen beelden verkoopt. En hebben we nog even in het centrum rondgekeken. Om 4 uur was er een grote openingsviering met iedereen die hier zit, ongeveer 2500 jongeren uit verschillende landen als Duitsland, Frankrijk, Brazilië, Spanje, Vietnam, Amerika en nog 1 jongen uit Canada, met veel zingen en klappen.

Hierna hebben we wat gegeten en na het eten hebben we met z’n allen gedanst en gezongen. En toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.

De volgende dag (vandaag) zijn we begonnen met een viering, waarna we na wat in het winkelcentrum te hebben rondgelopen workshops hadden. Mijn workshop ging over hoe god met mensen praat, en werd gegeven door een duitse priester die wat gebrekkig engels sprak, hierdoor heb ik er weinig aan gehad, op het eind was er wel een jongere, een bekende van de priester, die zijn ervaring vertelde en dit was wel goed te volgen.

De avond werd gevuld met een band genaamd priestband, en zoals de naam al zegt bestaat deze volledig uit priesters, wat echter aan de muziek niets afdoet, deze was goed en de hele zaal stond te klappen en te springen. Een goede manier om op te warmen want het is ook daar erg koud, isolatie is er niet veel.

Dat was het voor vandaag, ik kijk wel wanneer ik weer tijd heb voor een stukje.

Groetjes vanuit het koude maar o zo gezellige Goulburn.

Het is bijna zo ver, morgen om 9 uur moet ik op het vliegveld staan om in te checken, en om 12 uur vertrekt het vliegtuig. Omdat ik in de kerk te horen kreeg dat mensen graag willen weten hoe het daar gaat heb ik dit weblog aangemaakt, ik zal proberen hier alles neer te zetten, maar of dit ook gaat lukken ligt nog even aan de internetverbinding in Australie.