Dinsdag zijn we naar een erg lange vliegreis in Sydney aangekomen. Aan boord weinig geslapen, was te veel herrie, maar wel lekker films gekeken. Toen we aankwamen zijn we gelijk met de bus naar Goulburn gegaan, nog eens 2 uur zitten, welke ik overigens niet wakker heb volgehouden. Toen we aankwamen was het inmiddels 11 uur ‘s avonds en hebben we geslapen in een erg koude gymzaal, ‘s nachts schijnt de thermometer -1 te hebben gehaald. Ook overdag is het hier erg koud, ongeveer tot 7 graden.
De volgende dag zijn we met de bus van de slaapplaats naar het centrum gebracht, hier zat alleen een probleem, de bus stond namelijk aan de verkeerde kant van de gymzaal waardoor we erg lang hebben moeten wachten, en aangezien iedereen honger had was het erg handig dat ik nog 2 pakken sultana in mijn tas had zitten. Uiteindelijk zijn we naar de registratie gegaan waar we het gastgezin hebben ontmoet en hebben we daar wat gegeten. Het gastgezin bleek eigenlijk 1 man, zijn vriendin is op dit moment op bezoek maar woont thuis. Hij is erg gastvrij, en we hoeven maar te bellen en hij komt ons al ophalen vanuit de centrale plaats. Hierna zijn we nog naar zijn kunst gallerij gegaan waar hij schilderijen en glazen beelden verkoopt. En hebben we nog even in het centrum rondgekeken. Om 4 uur was er een grote openingsviering met iedereen die hier zit, ongeveer 2500 jongeren uit verschillende landen als Duitsland, Frankrijk, Brazilië, Spanje, Vietnam, Amerika en nog 1 jongen uit Canada, met veel zingen en klappen.
Hierna hebben we wat gegeten en na het eten hebben we met z’n allen gedanst en gezongen. En toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.
De volgende dag (vandaag) zijn we begonnen met een viering, waarna we na wat in het winkelcentrum te hebben rondgelopen workshops hadden. Mijn workshop ging over hoe god met mensen praat, en werd gegeven door een duitse priester die wat gebrekkig engels sprak, hierdoor heb ik er weinig aan gehad, op het eind was er wel een jongere, een bekende van de priester, die zijn ervaring vertelde en dit was wel goed te volgen.
De avond werd gevuld met een band genaamd priestband, en zoals de naam al zegt bestaat deze volledig uit priesters, wat echter aan de muziek niets afdoet, deze was goed en de hele zaal stond te klappen en te springen. Een goede manier om op te warmen want het is ook daar erg koud, isolatie is er niet veel.
Dat was het voor vandaag, ik kijk wel wanneer ik weer tijd heb voor een stukje.
Groetjes vanuit het koude maar o zo gezellige Goulburn.
Hoi Jeroen,
Fijn om wat van je lezen.
Zo te lezen is het al gezellig in Goulburn, vooral met veel nationaliteiten die je hebt ontmoet.
Ik hoop maar dat je het niet al te koud hebt. Hier hoorden we dat het in Sydney niet zo koud zou zijn, maar ik heb gezien dat Goulburn wat zuidelijker ligt, dus ook misschien wel kouder is.
Wij kijken nu al uit naar je volgende bericht.
Veel liefs van ons allemaal
Hey Jeroen,
Wat een geweldig mooi stuk heb je geschreven, dat is wel iets anders dan dat verhaal “over ridders” nu een fors aantal jaren geleden. Fijn dat je het zo geweldig naar je zin hebt. Ik sta wel te kijken van de temperatuur in Australie, kennelijk ben je echt de winter in gegaan…
Doe de groeten van ons aan je gast”gezin”, volgens mij wordt je daar wel goed verzorgd.
Btw: Hoe heb je die Sultana’s langs de douane gekregen?
Groeten en tot horens/ schrijvens…
Hoi Jeroen,
een raar idee dat je helemaal in de kou aan de andere kant van de wereld zit. Leuk stuk wat je geschreven hebt, blijf dit doen als je er de tijd voor hebt, wij blijven je wel volgen. Maak er wat van en veel plezier nog.
Groeten uit Stampersgat.
Hallo Jeroen,
Je verslag gelezen, wat een ervaring. Ik kreeg wel een koude rilling toen ik las hoe jullie daar in de kou bivakkeren. Vandaag hoorde ik dat de Paus is aangekomen. Wie weet straalt hij extra warmte uit! Zonder gekheid, het lijkt me hartverwarmend om met zovelen uit diverse landen bij elkaar te zijn. Ik denk dat jullie oren en ogen enorm veel te verwerken hebben. Ik wil je vragen om Carmen mijn groeten over te brengen. Ik was haar juf op de Willibrordusschool en ik vind het enorm dat ze dit meemaakt. Dan denk ik ook speciaal aan haar omdat ze de power heeft gehad zich op te werken. Volgens mij moeten heel wat jongens en meiden uit de groep waar ze in zat denken: goh is dat Carmen die bij ons in de klas zat. Nou zeg haar maar dat ik trots op haar ben!
Jou ken ik door de verhalen van je vader op Cantando. Die is ook trots dat je nu in z.g. verweggiestan zit.
Ik wens jullie een geweldige tijd en veel plezier! Ga lekker uit jullie dak.
Groetjes,
Janeke Lutz
I will definitely go to this blog, because the information provided is very interesting and I will recommend other users to come here